Gerçekçi Yönetişim

A. Kadir Özer, iş ortamlarında çeşitli kademelerde sorumluluk üstlenmiş bireylerle yaptığı çok sayıda eğitim seminerinden edindiği deneyimlere dayanarak, geleneksel “yöneten-yönetilen“ ayrımı yerine “gerçekçi yönetişim“ diye adlandırdığı etkileşim ve iletişime dayalı bir yönetici / liderlik anlayışını öneriyor.
Bireylerarası ilişkilerde düşünce farklılıklarına saygı gösteren; “bireyi“ değil, “bireyin yaptığını“ değerlendirmenin önemini vurgulayan; duygu ve davranışların oluşum ve değişim nedenlerini çevrede değil, bireyin düşünsel dünyasında arayan “gerçekçi yönetişim“, temelde iş ortamlarında “insan öncelikli“ bir anlayış benimsiyor.
İletişim, motivasyon, katılım, pekiştirme, karar verme, grup çalışması gibi “insan değişkenlerinin“, planlama, iş belirginliği, takip gibi “iş değişkenleri“ için bir ön koşul olduğunu vurgulayan “gerçekçi yönetişim“ modeli, iyi “yönetici“ olmak yerine, iyi “yöneticilik“ yapmak konusunda rehberlik sunuyor.
(Arka Kapak)